ανακρεόντειος

ανακρεόντειος

Greek

Adjective

ανακρεόντειος • (anakreónteios) m (feminine ανακρεόντεια, neuter ανακρεόντειο)

1. relating to the poet Anacreon (notable for Bacchanalian poetry)
2. (el, by extension) Bacchanalian (of poetry)

Declension

declension of ανακρεόντειος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανακρεόντειος	ανακρεόντεια	ανακρεόντειο	ανακρεόντειοι	ανακρεόντειες	ανακρεόντεια
genitive	ανακρεόντειου	ανακρεόντειας	ανακρεόντειου	ανακρεόντειων	ανακρεόντειων	ανακρεόντειων
accusative	ανακρεόντειο	ανακρεόντεια	ανακρεόντειο	ανακρεόντειους	ανακρεόντειες	ανακρεόντεια
vocative	ανακρεόντειε	ανακρεόντεια	ανακρεόντειο	ανακρεόντειοι	ανακρεόντειες	ανακρεόντεια

Related terms

• Ανακρέων m (Anakréon, “Anacreon”)