babáim
Hungarian
Etymology
baba + -im (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɒbaːʲim]
- Hyphenation: ba‧bá‧im
Noun
babáim
- first-person singular (multiple possessions) possessive of baba
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | babáim | — |
accusative | babáimat | — |
dative | babáimnak | — |
instrumental | babáimmal | — |
causal-final | babáimért | — |
translative | babáimmá | — |
terminative | babáimig | — |
essive-formal | babáimként | — |
essive-modal | babáimul | — |
inessive | babáimban | — |
superessive | babáimon | — |
adessive | babáimnál | — |
illative | babáimba | — |
sublative | babáimra | — |
allative | babáimhoz | — |
elative | babáimból | — |
delative | babáimról | — |
ablative | babáimtól | — |