αναίτιος
Greek
Alternative forms
- ἀναίτιος (ἀnaítios)
Adjective
αναίτιος • (anaítios) m (feminine αναίτια, neuter αναίτιο)
- unjustified, causeless
- innocent, blameless
Declension
declension of αναίτιος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναίτιος | αναίτια | αναίτιο | αναίτιοι | αναίτιες | αναίτια |
| genitive | αναίτιου | αναίτιας | αναίτιου | αναίτιων | αναίτιων | αναίτιων |
| accusative | αναίτιο | αναίτια | αναίτιο | αναίτιους | αναίτιες | αναίτια |
| vocative | αναίτιε | αναίτια | αναίτιο | αναίτιοι | αναίτιες | αναίτια |
Related terms
- αναιτιότητα f (anaitiótita, “blamelessness”)
- αναιτιολόγητος (anaitiológitos, “inexplicable”)