αναίσθητος
Greek
Etymology
ἀν- (ἀn-) + αισθητός (aisthitós)
Adjective
αναίσθητος • (anaísthitos) m (feminine αναίσθητη, neuter αναίσθητο)
- unconscious, insensible, senseless
- (figuratively) callous, unfeeling
Declension
declension of αναίσθητος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναίσθητος | αναίσθητη | αναίσθητο | αναίσθητοι | αναίσθητες | αναίσθητα |
| genitive | αναίσθητου | αναίσθητης | αναίσθητου | αναίσθητων | αναίσθητων | αναίσθητων |
| accusative | αναίσθητο | αναίσθητη | αναίσθητο | αναίσθητους | αναίσθητες | αναίσθητα |
| vocative | αναίσθητε | αναίσθητη | αναίσθητο | αναίσθητοι | αναίσθητες | αναίσθητα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αναίσθητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αναίσθητος (o pio anaísthitos), etc.) | |||||
Related terms
- αναισθησία f (anaisthisía, “anaesthesia”)
- αναισθησιολογία f (anaisthisiología, “anaesthesiology”)
- αναισθησιολόγος m or f (anaisthisiológos, “anaesthesiologist”)
- αναισθητικό n (anaisthitikó, “anaesthetic”)
- αναισθητικός (anaisthitikós, “anaesthetic”, adjective)
- αναισθητοποίηση f (anaisthitopoíisi, “anaesthetisation”)
- αναισθητοποιώ (anaisthitopoió, “to anaesthetise”)
- αναισθητώ (anaisthitó, “to anaesthetise”)
Antonyms
- ανάρκωτος (anárkotos, “not anaesthetised”)