αναίμακτος

αναίμακτος

Greek

Alternative forms

• αναίμαχτος (anaímachtos)

Adjective

αναίμακτος • (anaímaktos) m (feminine αναίμακτη, neuter αναίμακτο)

1. bloodless, without bloodshed

Declension

declension of αναίμακτος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναίμακτος	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτοι	αναίμακτες	αναίμακτα
genitive	αναίμακτου	αναίμακτης	αναίμακτου	αναίμακτων	αναίμακτων	αναίμακτων
accusative	αναίμακτο	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτους	αναίμακτες	αναίμακτα
vocative	αναίμακτε	αναίμακτη	αναίμακτο	αναίμακτοι	αναίμακτες	αναίμακτα

Related terms

• αναίμακτα (anaímakta, “bloodlessly”)

• and see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)