ανήμπορος
Greek
Adjective
ανήμπορος • (anímporos) m (feminine ανήμπορη, neuter ανήμπορο)
- poorly, groggy, seedy, indisposed
Declension
declension of ανήμπορος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανήμπορος • | ανήμπορη • | ανήμπορο • | ανήμποροι • | ανήμπορες • | ανήμπορα • |
| genitive | ανήμπορου • | ανήμπορης • | ανήμπορου • | ανήμπορων • | ανήμπορων • | ανήμπορων • |
| accusative | ανήμπορο • | ανήμπορη • | ανήμπορο • | ανήμπορους • | ανήμπορες • | ανήμπορα • |
| vocative | ανήμπορε • | ανήμπορη • | ανήμπορο • | ανήμποροι • | ανήμπορες • | ανήμπορα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανήμπορος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανήμπορος (o pio anímporos), etc.) | |||||
Related terms
- ανημποριά f (animporiá, “indisposition, grogginess”, colloquial)
- ανημπόρια f (animpória, “indisposition, grogginess”)