ανέφικτος

ανέφικτος

Greek

Adjective

ανέφικτος • (anéfiktos) m (feminine ανέφικτη, neuter ανέφικτο)

1. unattainable, , unachievable, impossible, infeasible, unfeasible

   Antonym: εφικτός (efiktós)

Declension

declension of ανέφικτος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανέφικτός •	ανέφικτή •	ανέφικτό •	ανέφικτοί •	ανέφικτές •	ανέφικτά •
genitive	ανέφικτού •	ανέφικτής •	ανέφικτού •	ανέφικτών •	ανέφικτών •	ανέφικτών •
accusative	ανέφικτό •	ανέφικτή •	ανέφικτό •	ανέφικτούς •	ανέφικτές •	ανέφικτά •
vocative	ανέφικτέ •	ανέφικτή •	ανέφικτό •	ανέφικτοί •	ανέφικτές •	ανέφικτά •