ανάστατος

ανάστατος

Greek

Adjective

ανάστατος • (anástatos) m (feminine ανάστατη, neuter ανάστατο)

1. agitated, disturbed, flustered

Declension

declension of ανάστατος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάστατος	ανάστατη	ανάστατο	ανάστατοι	ανάστατες	ανάστατα
genitive	ανάστατου	ανάστατης	ανάστατου	ανάστατων	ανάστατων	ανάστατων
accusative	ανάστατο	ανάστατη	ανάστατο	ανάστατους	ανάστατες	ανάστατα
vocative	ανάστατε	ανάστατη	ανάστατο	ανάστατοι	ανάστατες	ανάστατα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανάστατος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανάστατος (o pio anástatos), etc.)

Related terms

• see: αναστατώνω (anastatóno, “to disturb, to put in a panic”)