ανάπηρος
Greek
Adjective
ανάπηρος • (anápiros) m (feminine ανάπηρη, neuter ανάπηρο)
- handicapped, disabled (by injury, illness, etc)
- ανάπηρος πολέμου ― anápiros polémou ― disabled serviceman
Declension
Declension of ανάπηρος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανάπηρος • | ανάπηρη • | ανάπηρο • | ανάπηροι • | ανάπηρες • | ανάπηρα • |
| genitive | ανάπηρου • | ανάπηρης • | ανάπηρου • | ανάπηρων • | ανάπηρων • | ανάπηρων • |
| accusative | ανάπηρο • | ανάπηρη • | ανάπηρο • | ανάπηρους • | ανάπηρες • | ανάπηρα • |
| vocative | ανάπηρε • | ανάπηρη • | ανάπηρο • | ανάπηροι • | ανάπηρες • | ανάπηρα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάπηρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάπηρος, etc.) | |||||
Noun
ανάπηρος • (anápiros) m (plural ανάπηροι, feminine ανάπηρη)
- person with disability
Declension
declension of ανάπηρος
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ανάπηρος • | ανάπηροι • |
| genitive | ανάπηρου • αναπήρου • | ανάπηρων • αναπήρων • |
| accusative | ανάπηρο • | ανάπηρους • αναπήρους • |
| vocative | ανάπηρε • | ανάπηροι • |
Related terms
- see: αναπηρία f (anapiría, “disability”)