αμαρτία
See also: ἁμαρτία
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἁμαρτία (hamartía).
Noun
αμαρτία • (amartía) f (plural αμαρτίες)
- (religion) sin
- debauchery, sin
- affair
Declension
declension of αμαρτία
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αμαρτία • | αμαρτίες • |
| genitive | αμαρτίας • | αμαρτιών • |
| accusative | αμαρτία • | αμαρτίες • |
| vocative | αμαρτία • | αμαρτίες • |
Synonyms
- αμάρτημα n (amártima)
- ανόμημα n (anómima)
Related terms
- αμαρτάνω (amartáno, “to sin”)
- αμαρτωλός m (amartolós, “sinner”)
- αμαρτωλή f (amartolí, “sinner”)
- αμαρτωλότητα f (amartolótita, “sinfulness”)
- ήμαρτον (ímarton, “sorry, mea culpa”)
See also
- παράπτωμα n (paráptoma, “misdeed, misdemeanour”)
Further reading
