αμαρτάνω
See also: ἁμαρτάνω
Greek
Alternative forms
- αμαρταίνω (amartaíno)
Etymology
From Ancient Greek ἁμαρτάνω (hamartánō).
Verb
αμαρτάνω • (amartáno) (simple past αμάρτησα, passive —)
- sin, err, transgress
Conjugation
αμαρτάνω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμαρτάνω | αμάρτανα | θα αμαρτάνω | να αμαρτάνω | |
| 2s | αμαρτάνεις | αμάρτανες | θα αμαρτάνεις | να αμαρτάνεις | αμάρτανε |
| 3s | αμαρτάνει | αμάρτανε | θα αμαρτάνει | να αμαρτάνει | |
| 1p | αμαρτάνουμε, αμαρτάνομε | αμαρτάναμε | θα αμαρτάνουμε, αμαρτάνομε | να αμαρτάνουμε, αμαρτάνομε | |
| 2p | αμαρτάνετε | αμαρτάνατε | θα αμαρτάνετε | να αμαρτάνετε | αμαρτάνετε |
| 3p | αμαρτάνουν, αμαρτάνουνε | αμάρταναν, αμαρτάναν, αμαρτάνανε | θα αμαρτάνουν, αμαρτάνουνε | να αμαρτάνουν, αμαρτάνουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμαρτήσω | αμάρτησα | θα αμαρτήσω | να αμαρτήσω | |
| 2s | αμαρτήσεις | αμάρτησες | θα αμαρτήσεις | να αμαρτήσεις | αμάρτησε |
| 3s | αμαρτήσει | αμάρτησε | θα αμαρτήσει | να αμαρτήσει | |
| 1p | αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | αμαρτήσαμε | θα αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | να αμαρτήσουμε, αμαρτήσομε | |
| 2p | αμαρτήσετε | αμαρτήσατε | θα αμαρτήσετε | να αμαρτήσετε | αμαρτήστε |
| 3p | αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | αμάρτησαν, αμαρτήσαν, αμαρτήσανε | θα αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | να αμαρτήσουν, αμαρτήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αμαρτήσει | είχα αμαρτήσει | θα έχω αμαρτήσει | να έχω αμαρτήσει | |
| 2s | έχεις αμαρτήσει | είχες αμαρτήσει | θα έχεις αμαρτήσει | να έχεις αμαρτήσει | |
| 3s | έχει αμαρτήσει | είχε αμαρτήσει | θα έχει αμαρτήσει | να έχει αμαρτήσει | |
| 1p | έχουμε αμαρτήσει | είχαμε αμαρτήσει | θα έχουμε αμαρτήσει | να έχουμε αμαρτήσει | |
| 2p | έχετε αμαρτήσει | είχατε αμαρτήσει | θα έχετε αμαρτήσει | να έχετε αμαρτήσει | |
| 3p | έχουν αμαρτήσει | είχαν αμαρτήσει | θα έχουν αμαρτήσει | να έχουν αμαρτήσει | |
| Participle: | αμαρτάνοντας | Non-finite ‡ | αμαρτήσει | 104, 1a | |
| This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Synonyms
- κριματίζω (krimatízo)
Related terms
- see: αμαρτία f (amartía, “sin”)