αμάρτημα
See also: ἁμάρτημα
Greek
Etymology
From the Ancient Greek ἁμάρτημα (hamártēma, “a failure”, “a fault”, “a sin”; “a bodily defect”, “a malady”).
Noun
αμάρτημα • (amártima) n (plural αμαρτήματα)
- (religion) sin
- επτά θανάσιμα αμαρτήματα ― eptá thanásima amartímata ― seven deadly sins
- error, mistake
Declension
declension of αμάρτημα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| genitive | αμαρτήματος • | αμαρτημάτων • |
| accusative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| vocative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
Synonyms
- αμαρτία f (amartía)
Derived terms
- επτά θανάσιμα αμαρτήματα n pl (eptá thanásima amartímata, “seven deadly sins”)
Related terms
- see: αμαρτία f (amartía, “sin”)