αλληλεξάρτηση
Greek
Etymology
αλληλ- (allil-, “mutuality”) + εξαρτώμαι (exartómai, “to depend upon”)
Noun
αλληλεξάρτηση • (allilexártisi) f (plural αλληλεξαρτήσεις)
- interdependence, mutuality
Declension
declension of αλληλεξάρτηση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αλληλεξάρτηση • | αλληλεξαρτήσεις • | |
| genitive | αλληλεξάρτησης • | αλληλεξαρτήσεων • | |
| accusative | αλληλεξάρτηση • | αλληλεξαρτήσεις • | |
| vocative | αλληλεξάρτηση • | αλληλεξαρτήσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: αλληλεξαρτήσεως • | |||