αλειτούργητος

αλειτούργητος

Greek

Adjective

αλειτούργητος • (aleitoúrgitos) m (feminine αλειτούργητη, neuter αλειτούργητο)

1. (Christianity) unconsecrated, unblessed, unused
2. (Christianity) uncommunicated (having not attended mass or taken communion)

Declension

declension of αλειτούργητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλειτούργητος	αλειτούργητη	αλειτούργητο	αλειτούργητοι	αλειτούργητες	αλειτούργητα
genitive	αλειτούργητου	αλειτούργητης	αλειτούργητου	αλειτούργητων	αλειτούργητων	αλειτούργητων
accusative	αλειτούργητο	αλειτούργητη	αλειτούργητο	αλειτούργητους	αλειτούργητες	αλειτούργητα
vocative	αλειτούργητε	αλειτούργητη	αλειτούργητο	αλειτούργητοι	αλειτούργητες	αλειτούργητα

Related terms

• see: λειτουργία f (leitourgía, “liturgy, function”)