ακτήμων

ακτήμων

Greek

Adjective

ακτήμων • (aktímon) m (feminine ακτήμων, neuter ακτήμον)

1. landless

Declension

declension of ακτήμων

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακτήμων	ακτήμων	ακτήμον	ακτήμονες	ακτήμονες	ακτήμονα
genitive	ακτήμονος	ακτήμονος	ακτήμονος	ακτημόνων	ακτημόνων	ακτημόνων
accusative	ακτήμονα	ακτήμονα	ακτήμον	ακτήμονες	ακτήμονες	ακτήμονα

Related terms

• see: ακτημοσύνη f (aktimosýni, “landlessness”)