ακοινώνητος

ακοινώνητος

Greek

Adjective

ακοινώνητος • (akoinónitos) m (feminine ακοινώνητη, neuter ακοινώνητο)

1. unsociable (avoiding contact or friendship)
2. (Christianity) not taking communion; excluded from communion

Declension

declension of ακοινώνητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακοινώνητος	ακοινώνητη	ακοινώνητο	ακοινώνητοι	ακοινώνητες	ακοινώνητα
genitive	ακοινώνητου	ακοινώνητης	ακοινώνητου	ακοινώνητων	ακοινώνητων	ακοινώνητων
accusative	ακοινώνητο	ακοινώνητη	ακοινώνητο	ακοινώνητους	ακοινώνητες	ακοινώνητα
vocative	ακοινώνητε	ακοινώνητη	ακοινώνητο	ακοινώνητοι	ακοινώνητες	ακοινώνητα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ακοινώνητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ακοινώνητος (o pio akoinónitos), etc.)

Antonyms

• κοινωνικός (koinonikós)

Coordinate terms

• αμετάλαβος (ametálavos, “not having taken communion”)