ακατάληκτος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ακατάληκτος (akatálēktos)
Adjective
ακατάληκτος • (akatáliktos) m (feminine ακατάληκτη, neuter ακατάληκτο)
- (grammar) without ending, without termination
Declension
declension of ακατάληκτος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακατάληκτος | ακατάληκτη | ακατάληκτο | ακατάληκτοι | ακατάληκτες | ακατάληκτα |
| genitive | ακατάληκτου | ακατάληκτης | ακατάληκτου | ακατάληκτων | ακατάληκτων | ακατάληκτων |
| accusative | ακατάληκτο | ακατάληκτη | ακατάληκτο | ακατάληκτους | ακατάληκτες | ακατάληκτα |
| vocative | ακατάληκτε | ακατάληκτη | ακατάληκτο | ακατάληκτοι | ακατάληκτες | ακατάληκτα |
Synonyms
- χωρίς κατάληξη (chorís katálixi, “without ending”)
Related terms
- κατάληξη f (katálixi, “ending, result”)