αιτιατό
Greek
Noun
αιτιατό • (aitiató) n (plural αιτιατά)
- effect
Declension
declension of αιτιατό
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αιτιατό • | αιτιατά • |
| genitive | αιτιατού • | αιτιατών • |
| accusative | αιτιατό • | αιτιατά • |
| vocative | αιτιατό • | αιτιατά • |
Related terms
- αίτιο και αιτιατό f (aítio kai aitiató, “cause and effect”)
Adjective
αιτιατό • (aitiató)
- Accusative singular masculine form of αιτιατός (aitiatós).
- Nominative, accusative and vocative singular neuter form of αιτιατός (aitiatós).