αζήτητος

αζήτητος

Greek

Adjective

αζήτητος • (azítitos) m (feminine αζήτητη, neuter αζήτητο)

1. unclaimed, undemanded, not in demand
2. unsought, unlooked-for

Declension

declension of αζήτητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αζήτητος	αζήτητη	αζήτητο	αζήτητοι	αζήτητες	αζήτητα
genitive	αζήτητου	αζήτητης	αζήτητου	αζήτητων	αζήτητων	αζήτητων
accusative	αζήτητο	αζήτητη	αζήτητο	αζήτητους	αζήτητες	αζήτητα
vocative	αζήτητε	αζήτητη	αζήτητο	αζήτητοι	αζήτητες	αζήτητα

Derived terms

• αζήτητα n or pl (azítita, “unclaimed luggage”)