αζήμιος

αζήμιος

Greek

Adjective

αζήμιος • (azímios) m (feminine αζήμια, neuter αζήμιο)

1. harmless

Declension

declension of αζήμιος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αζήμιος	αζήμια	αζήμιο	αζήμιοι	αζήμιες	αζήμια
genitive	αζήμιου	αζήμιας	αζήμιου	αζήμιων	αζήμιων	αζήμιων
accusative	αζήμιο	αζήμια	αζήμιο	αζήμιους	αζήμιες	αζήμια
vocative	αζήμιε	αζήμια	αζήμιο	αζήμιοι	αζήμιες	αζήμια
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αζήμιος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αζήμιος (o pio azímios), etc.)