αβάρετος
Greek
Etymology
From α- (a-, “un-”) + βαρετός (varetós, “defatigable, boring”).
Adjective
αβάρετος • (aváretos) m (feminine αβάρετη, neuter αβάρετο)
- indefatigable, tireless, untiring, unwearying
- unharmed
Declension
declension of αβάρετος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αβάρετος | αβάρετη | αβάρετο | αβάρετοι | αβάρετες | αβάρετα |
| genitive | αβάρετου | αβάρετης | αβάρετου | αβάρετων | αβάρετων | αβάρετων |
| accusative | αβάρετο | αβάρετη | αβάρετο | αβάρετους | αβάρετες | αβάρετα |
| vocative | αβάρετε | αβάρετη | αβάρετο | αβάρετοι | αβάρετες | αβάρετα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αβάρετος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αβάρετος (o pio aváretos), etc.) | |||||
Synonyms
- ακούραστος (akoúrastos)
Related terms
- βαρετός (varetós, “boring”)