αβάρα

αβάρα

Greek

Etymology

Back-formation from αβαράρω (avaráro, “to fend off”)[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈva.ɾa/
• Hyphenation: α‧βά‧ρα

Interjection

αβάρα • (avára)

1. (nautical) order to fend off
2. (as noun) in the phrases:

   βάζω αβάρα - κάνω αβάρα ― vázo avára - káno avára ― I fend off

Verb

αβάρα • (avára)

• (vernacular) fend off!

1. 2nd person singular imperfective imperative form of αβαράρω (avaráro).
2. 2nd person singular perfective imperative form of αβαράρω (avaráro).

Alternative forms

• αβάραρε (avárare)
• (imperfective imperative): αβαράριζε (avarárize)
• (perfective imperative): αβαράρισε (avarárise)

References

1. αβάρα in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.