ένρινος

ένρινος

Greek

Alternative forms

• έρρινος (érrinos)

Etymology

See έρρινος (érrinos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈen.ri.nos/, [ˈen̪rinos]
• Hyphenation: έν‧ρι‧νος

Adjective

ένρινος • (énrinos) m (feminine έρρινη, neuter έρρινο)

1. (phonetics, phonology) Alternative form of έρρινος (érrinos)

Usage notes

• In polytonic script: ἔνρινος

Declension

declension of ένρινος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ένρινος	ένρινη	ένρινο	ένρινοι	ένρινες	ένρινα
genitive	ένρινου	ένρινης	ένρινου	ένρινων	ένρινων	ένρινων
accusative	ένρινο	ένρινη	ένρινο	ένρινους	ένρινες	ένρινα
vocative	ένρινε	ένρινη	ένρινο	ένρινοι	ένρινες	ένρινα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ένρινος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ένρινος (o pio énrinos), etc.)

Derived terms

• ένρινα (adverb)
• ενρινότητα f (enrinótita, “nasality”)

Related terms

• ενρίνως (adverb) (Katharevousa)
• ρινικός (rinikós, “nasal”)

• and see: έρρινος (érrinos)