ένορκος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἔνορκος (énorkos).
Adjective
ένορκος • (énorkos) m (feminine ένορκη, neuter ένορκο)
- (law) under oath, sworn
- ένορκη διοικητική εξέταση ― énorki dioikitikí exétasi ― a sworn administrative enquiry
Declension
Declension of ένορκος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ένορκος • | ένορκη • | ένορκο • | ένορκοι • | ένορκες • | ένορκα • |
| genitive | ένορκου • | ένορκης • | ένορκου • | ένορκων • | ένορκων • | ένορκων • |
| accusative | ένορκο • | ένορκη • | ένορκο • | ένορκους • | ένορκες • | ένορκα • |
| vocative | ένορκε • | ένορκη • | ένορκο • | ένορκοι • | ένορκες • | ένορκα • |
Noun
ένορκος • (énorkos) m or f (plural ένορκοι)
- (law) juror
Declension
declension of ένορκος
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ένορκος • | ένορκοι • |
| genitive | ενόρκου • | ενόρκων • |
| accusative | ένορκο • | ενόρκους • |
| vocative | ένορκε • | ένορκοι • |
Related terms
- ένορκοι m or f or pl (énorkoi, “jury”)