έγκλημα
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἔγκλημα (énklēma).
Noun
έγκλημα • (égklima) n (plural εγκλήματα)
- crime, felony
Declension
declension of έγκλημα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έγκλημα • | εγκλήματα • |
| genitive | εγκλήματος • | εγκλημάτων • |
| accusative | έγκλημα • | εγκλήματα • |
| vocative | έγκλημα • | εγκλήματα • |
Synonyms
- (legal): κακούργημα n (kakoúrgima, “more serious offence, felony”)
Related terms
- εγκληματίας m, f (egklimatías, “criminal”)
- εγκληματικότητα f (egklimatikótita, “criminal”)
See also
- αδίκημα n (adíkima, “offence, an act contrary to the law”)
- απάτη f (apáti, “scam, deceptive act, fraud, deceipt”)
- παρανομία f (paranomía, “wrongdoing”)
- πταίσμα n (ptaísma, “misdemeanour”)