έγγραφο
Greek
Etymology
From the adjective έγγραφος. From the plural τὰ ἔγγραφα of the Koine Greek ἔγγραφος, from ἐγγράφω.[1] Morphologically, from εν- (εγ-) + γράφ(ω) + -o.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeŋ.ɣra.fo/
- Hyphenation: έγ‧γρα‧φο
Noun
έγγραφο • (éngrafo) n (plural έγγραφα)
- document
Related terms
- εγγραφή f (engrafí, “registration, enrolment”)
- έγγραφος (éngrafos, “in writing”)
- εγγράφω (engráfo, “record”)
- and see: γράφω (gráfo, “write”)
Declension
declension of έγγραφο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έγγραφο • | έγγραφα • |
| genitive | εγγράφου • | εγγράφων • |
| accusative | έγγραφο • | έγγραφα • |
| vocative | έγγραφο • | έγγραφα • |
Adjective
έγγραφο • (éngrafo)
- Accusative singular masculine form of έγγραφος (éngrafos).
- Nominative, accusative and vocative singular neuter form of έγγραφος (éngrafos).
References
- έγγραφο in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.