άρτιος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἄρτιος (ártios)
Adjective
άρτιος • (ártios) m (feminine άρτια, neuter άρτιο)
- whole, complete
- Antonym: ελλιπής (ellipís)
- (mathematics) even
- Antonym: περιττός (perittós)
Declension
Declension of άρτιος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άρτιος • | άρτια • | άρτιο • | άρτιοι • | άρτιες • | άρτια • |
| genitive | άρτιου • | άρτιας • | άρτιου • | άρτιων • | άρτιων • | άρτιων • |
| accusative | άρτιο • | άρτια • | άρτιο • | άρτιους • | άρτιες • | άρτια • |
| vocative | άρτιε • | άρτια • | άρτιο • | άρτιοι • | άρτιες • | άρτια • |
Related terms
- αρτιμελής (artimelís, “able-bodied”, adjective)
- άρτιο n (ártio, “completeness, par”)
- αρτίοτητα f (artíotita, “completeness, parity”)
Further reading
- άρτιος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.