άκων
See also: ἄκων
Greek
Etymology
The Ancient Greek ἄκων.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈakon/
- Hyphenation: ά‧κων
Adjective
άκων • (ákon) m (feminine άκουσα, neuter άκον)
- (formal, learned) unwilling, unintentional
Declension
declension of άκων
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άκων | άκουσα | άκον | άκοντες | άκουσες | άκοντα |
| genitive | άκοντος | άκουσας / ακούσης | άκοντος | ακόντων | ακουσών | ακόντων |
| accusative | άκοντα | άκουσα | άκον | άκοντες | άκουσες | άκοντα |
| vocative | άκων | άκουσα | άκον | άκοντες | άκουσες | άκοντα |
Derived terms
- εκών άκων (ekón ákon, “volens nolens”), ἑκών ἄκων (polytonic script)
Synonyms
- αθέλητος (athélitos)
- άθελος (áthelos)
Antonyms
- εκών (ekón)