άδοξος
Greek
Etymology
α- (a-, “un”) + δόξα (dóxa, “glory”)
Adjective
άδοξος • (ádoxos) m (feminine άδοξη, neuter άδοξο)
- inglorious, without fame, without glory, without pride
Declension
declension of άδοξος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άδοξος | άδοξη | άδοξο | άδοξοι | άδοξες | άδοξα |
| genitive | άδοξου | άδοξης | άδοξου | άδοξων | άδοξων | άδοξων |
| accusative | άδοξο | άδοξη | άδοξο | άδοξους | άδοξες | άδοξα |
| vocative | άδοξε | άδοξη | άδοξο | άδοξοι | άδοξες | άδοξα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο άδοξος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο άδοξος (o pio ádoxos), etc.) | |||||
Related terms
- see: δόξα f (dóxa, “fame”)