άδικος

άδικος

See also: ἄδικος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄδικος (ádikos).

Adjective

άδικος • (ádikos) m (feminine άδικη, neuter άδικο)

1. unfair, wrongful, unjust

Declension

declension of άδικος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άδικος	άδικη	άδικο	άδικοι	άδικες	άδικα
genitive	άδικου	άδικης	άδικου	άδικων	άδικων	άδικων
accusative	άδικο	άδικη	άδικο	άδικους	άδικες	άδικα
vocative	άδικε	άδικη	άδικο	άδικοι	άδικες	άδικα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο άδικος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο άδικος (o pio ádikos), etc.)

Related terms

• άδικα (ádika, “wrongly”)

• and see: αδικώ (adikó, “to wrong”)