ștanțator
Romanian
Etymology
ștanța + -tor
Noun
ștanțator m (plural ștanțatori)
- puncher
Declension
Declension of ștanțator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ștanțator | ștanțatorul | (niște) ștanțatori | ștanțatorii |
genitive/dative | (unui) ștanțator | ștanțatorului | (unor) ștanțatori | ștanțatorilor |
vocative | ștanțatorule | ștanțatorilor |