șpriț
Romanian
Etymology
From German Spritzer
Noun
șpriț n (plural șprițuri)
- spritzer
Declension
Declension of șpriț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) șpriț | șprițul | (niște) șprițuri | șprițurile |
genitive/dative | (unui) șpriț | șprițului | (unor) șprițuri | șprițurilor |
vocative | șprițule | șprițurilor |