żyć

żyć

See also: zyc

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɨt͡ɕ/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕ
• Syllabification: żyć
• Homophones: rzyć, żydź

Etymology 1

Inherited from Old Polish żyć, from Proto-Slavic *žìti (stem *živ-; compare Czech žít, Slovak žiť, Old Church Slavonic жити (žiti)), from Proto-Balto-Slavic *gīˀwetei, from Proto-Indo-European *gʷíh₃weti, apparently from the adjective *gʷih₃wós (“alive”), from *gʷeyh₃- (“to live”). Cognates include Lithuanian gyventi, Sanskrit जीवति (jīvati), Latin vīvō and Ancient Greek ζῶ (zô).

Verb

żyć impf

1. (intransitive) to live (be alive)

   Ten gatunek nie żyje długo. ― This species doesn't live long.

2. (intransitive) to live (to pass life in a specified manner)

   Całe życie żyła w nędzy. ― She lived her whole life in poverty.

   Synonym: bytować

3. (intransitive) to live (to inhabit, to reside)

   Tutejsi bezdomni żyją w kanałach. ― The local homeless live in the sewers.

   Synonym: bytować

4. (intransitive) to live (to endure in memory; to escape oblivion)

   Zmarły tragicznie przyjaciel żył w ich pamięci. ― Their tragically deceased friend lived in their memory.

5. (intransitive) to coexist [+ z (instrumental) = with someone]

   Wszyscy tutaj żyją ze sobą w zgodzie. ― Everyone here lives in harmony with each other.

   Synonym: współżyć

6. (intransitive) to live [+ o (locative) = on something] (to maintain or support one's existence; to provide for oneself; to feed; to subsist)

   Utraciwszy źródło utrzymania musiał żyć o chlebie i wodzie. ― Having lost his source of income, he had to live on bread and water.

7. (intransitive) to devote oneself to [+instrumental = something]

   On żyje piłką nożną. ― Football is his life.

8. (intransitive) to live (to make the most of life)

   Pragnę wreszcie zacząć żyć! ― I want to start living at last.

Conjugation

Conjugation of żyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		żyć
present tense	1st	żyję			żyjemy
	2nd	żyjesz			żyjecie
	3rd	żyje			żyją
	impersonal	żyje się
past tense	1st	żyłem	żyłam		żyliśmy	żyłyśmy
	2nd	żyłeś	żyłaś		żyliście	żyłyście
	3rd	żył	żyła	żyło	żyli	żyły
	impersonal	żyto
future tense	1st	będę żył, będę żyć	będę żyła, będę żyć		będziemy żyli, będziemy żyć	będziemy żyły, będziemy żyć
	2nd	będziesz żył, będziesz żyć	będziesz żyła, będziesz żyć		będziecie żyli, będziecie żyć	będziecie żyły, będziecie żyć
	3rd	będzie żył, będzie żyć	będzie żyła, będzie żyć	będzie żyło, będzie żyć	będą żyli, będą żyć	będą żyły, będą żyć
	impersonal	będzie żyć się
conditional	1st	żyłbym	żyłabym		żylibyśmy	żyłybyśmy
	2nd	żyłbyś	żyłabyś		żylibyście	żyłybyście
	3rd	żyłby	żyłaby	żyłoby	żyliby	żyłyby
	impersonal	żyto by
imperative	1st	niech żyję			żyjmy
	2nd	żyj			żyjcie
	3rd	niech żyje			niech żyją
active adjectival participle		żyjący	żyjąca	żyjące	żyjący	żyjące
contemporary adverbial participle		żyjąc
verbal noun		życie

Derived terms

verbs

• dożyć pf, dożywać impf
• nażyć pf
• odżyć pf, odżywać impf
• ożyć pf, ożywać impf
• pożyć pf
• przeżyć pf, przeżywać impf
• użyć pf, używać impf
• wyżyć pf, wyżywać impf
• wzżyć pf, wzżywać impf
• wżyć pf, wżywać impf
• zażyć pf, zażywać impf
• zżyć pf, zżywać impf

 

Related terms

adjectives

• pożyteczny
• pożywny
• użyteczny
• życiowy
• żywotny
• żywy
• żyzny

 

nouns

• pożytek
• pożywienie
• przeżytek
• użytek
• życie
• żyto
• żywica
• żywiciel
• żywienie
• żywność
• żywot
• żywotność

 

verbs

• goić impf
• odżywiać impf, odżywić pf
• ożywiać impf, ożywić pf
• użyźniać impf, użyźnić pf
• wyżywiać impf, wyżywić pf
• żywić impf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

żyć n

1. genitive plural of życie

Further reading

• żyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żyć in Polish dictionaries at PWN