żakiecik
Polish
Etymology
From żakiet (“jacket”) + -ik (diminutive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /ʐaˈkjɛ.t͡ɕik/
- Rhymes: -ɛt͡ɕik
- Syllabification: ża‧kie‧cik
Noun
żakiecik m inan
- Diminutive of żakiet; small jacket
Declension
Declension of żakiecik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | żakiecik | żakieciki |
genitive | żakieciku | żakiecików |
dative | żakiecikowi | żakiecikom |
accusative | żakiecik | żakieciki |
instrumental | żakiecikiem | żakiecikami |
locative | żakieciku | żakiecikach |
vocative | żakieciku | żakieciki |
Further reading
- żakiecik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- żakiecik in Polish dictionaries at PWN