švaa
Finnish
Etymology
From German Schwa, from Hebrew שְׁוָא (sh'va/š’vā).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃʋɑː/, [ˈʃʋɑː]
- Rhymes: -ɑː
- Syllabification(key): švaa
Noun
švaa
- schwa (indeterminate central vowel sound)
Declension
Inflection of švaa (Kotus type 18/maa, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | švaa | švaat | |
genitive | švaan | švaiden švaitten | |
partitive | švaata | švaita | |
illative | švaahan | švaihin | |
singular | plural | ||
nominative | švaa | švaat | |
accusative | nom. | švaa | švaat |
gen. | švaan | ||
genitive | švaan | švaiden švaitten | |
partitive | švaata | švaita | |
inessive | švaassa | švaissa | |
elative | švaasta | švaista | |
illative | švaahan | švaihin | |
adessive | švaalla | švailla | |
ablative | švaalta | švailta | |
allative | švaalle | švaille | |
essive | švaana | švaina | |
translative | švaaksi | švaiksi | |
instructive | — | švain | |
abessive | švaatta | švaitta | |
comitative | — | švaineen |
Possessive forms of švaa (type maa) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | švaani | švaamme |
2nd person | švaasi | švaanne |
3rd person | švaansa |