şut

şut

See also: sut

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish [script needed] (şut), from English shoot.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃuːt/

Noun

şut (definite accusative şutu, plural şutlar)

1. (soccer) shoot

   Synonym: vuruş

Declension

Inflection
Nominative	şut
Definite accusative	şutu
	Singular	Plural
Nominative	şut	şutlar
Definite accusative	şutu	şutları
Dative	şuta	şutlara
Locative	şutta	şutlarda
Ablative	şuttan	şutlardan
Genitive	şutun	şutların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular şutum şutlarım 2nd singular şutun şutların 3rd singular şutu şutları 1st plural şutumuz şutlarımız 2nd plural şutunuz şutlarınız 3rd plural şutları şutları Definite accusative Singular Plural 1st singular şutumu şutlarımı 2nd singular şutunu şutlarını 3rd singular şutunu şutlarını 1st plural şutumuzu şutlarımızı 2nd plural şutunuzu şutlarınızı 3rd plural şutlarını şutlarını Dative Singular Plural 1st singular şutuma şutlarıma 2nd singular şutuna şutlarına 3rd singular şutuna şutlarına 1st plural şutumuza şutlarımıza 2nd plural şutunuza şutlarınıza 3rd plural şutlarına şutlarına Locative Singular Plural 1st singular şutumda şutlarımda 2nd singular şutunda şutlarında 3rd singular şutunda şutlarında 1st plural şutumuzda şutlarımızda 2nd plural şutunuzda şutlarınızda 3rd plural şutlarında şutlarında Ablative Singular Plural 1st singular şutumdan şutlarımdan 2nd singular şutundan şutlarından 3rd singular şutundan şutlarından 1st plural şutumuzdan şutlarımızdan 2nd plural şutunuzdan şutlarınızdan 3rd plural şutlarından şutlarından Genitive Singular Plural 1st singular şutumun şutlarımın 2nd singular şutunun şutlarının 3rd singular şutunun şutlarının 1st plural şutumuzun şutlarımızın 2nd plural şutunuzun şutlarınızın 3rd plural şutlarının şutlarının