şivan

şivan

Northern Kurdish

Etymology

From *şiban < *şubân, related to Persian شبان‎ (šobân).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃɪˈvɑːn/

Noun

Central Kurdish	شوان‎ (şwan)
Zazaki	şwane
Gurani	şûane‎ (şûane)

şivan m or f (Arabic spelling شڤان‎)

1. shepherd

Declension

Declension of şivan

Definite feminine and masculine gender
Case	Feminine (sg)	Masculine (sg)	Plural
Nominative	şivan	şivan	şivan
Construct	şivana	şivanê	şivanên
Oblique	şivanê	şivanî	şivanan
Demonstrative oblique	wê şivanê	wî şivanî	wan şivanan
Vocative	şivanê	şivano	şivanino
Indefinite feminine and masculine gender
Rewş	Feminine (sg)	Masculine (sg)	Plural
Nominative	şivanek	şivanek	şivanin
Construct	şivaneke	şivanekî	şivanine
Oblique	şivanekê	şivanekî	şivaninan

Dialectal variants

• şivên
• şivîn

Derived terms

• bişivan
• bişivanetî
• bişivantî
• bişivanî
• bişivanîtî
• bêşivan
• bêşivanetî
• bêşivantî
• bêşivanî
• bêşivanîtî
• şivandar
• şivandartî
• şivandarî
• şivandarîtî
• şivanetî
• şivantî
• şivanî
• şivanîtî

 

References

• Chyet, Michael L. (2003), “şivan”, in Kurdish–English Dictionary, with selected etymologies by Martin Schwartz, New Haven and London: Yale University Press