şerbet
See also: šerbet
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish شربت (şerbet), from Persian شربت (šarbat, “sharbat”), from Arabic شَرْبَة (šarba, “drink”).
Pronunciation
- IPA(key): [ʃeɾ.bɛt]
Noun
şerbet (definite accusative şerbeti, plural şerbetler)
- sherbet
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | şerbet | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | şerbeti | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | şerbet | şerbetler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | şerbeti | şerbetleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | şerbete | şerbetlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | şerbette | şerbetlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | şerbetten | şerbetlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | şerbetin | şerbetlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- ecel şerbeti içmek
- kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek
- nabza göre şerbet vermek
- yalana şerbetli olmak
- şehadet şerbetini içmek
- şerbet gibi
- şerbetlemek
- şerbetlenmek
- şerbetli
- şerbetsiz
- şerbetçi
- şerbetçilik