şehvet

şehvet

Turkish

Etymology

From Persian شهوت‎ (šahvat)

Noun

şehvet (definite accusative şehveti, plural şehvetler)

1. lust, sensuality, salacity

Declension

Inflection
Nominative	şehvet
Definite accusative	şehveti
	Singular	Plural
Nominative	şehvet	şehvetler
Definite accusative	şehveti	şehvetleri
Dative	şehvete	şehvetlere
Locative	şehvette	şehvetlerde
Ablative	şehvetten	şehvetlerden
Genitive	şehvetin	şehvetlerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular şehvetim şehvetlerim 2nd singular şehvetin şehvetlerin 3rd singular şehveti şehvetleri 1st plural şehvetimiz şehvetlerimiz 2nd plural şehvetiniz şehvetleriniz 3rd plural şehvetleri şehvetleri

Derived terms

• şehvetli
  • şehvetlilik
• şehvetsiz