şampiyon

şampiyon

Turkish

Etymology

Borrowed from French champion.

Pronunciation

• IPA^(key): [ʃɑm.pi.ˈjɔn]

Noun

şampiyon (definite accusative şampiyonu, plural şampiyonlar)

1. champion

Declension

Inflection
Nominative	şampiyon
Definite accusative	şampiyonu
	Singular	Plural
Nominative	şampiyon	şampiyonlar
Definite accusative	şampiyonu	şampiyonları
Dative	şampiyona	şampiyonlara
Locative	şampiyonda	şampiyonlarda
Ablative	şampiyondan	şampiyonlardan
Genitive	şampiyonun	şampiyonların
Possessive forms Singular Plural 1st singular şampiyonum şampiyonlarım 2nd singular şampiyonun şampiyonların 3rd singular şampiyonu şampiyonları 1st plural şampiyonumuz şampiyonlarımız 2nd plural şampiyonunuz şampiyonlarınız 3rd plural şampiyonları şampiyonları

Derived terms

• şampiyonluk