ŝtonmortigi

ŝtonmortigi

Esperanto

Etymology

From ŝtono (“stone”) +‎ mortigi (“to kill”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃtonmortˈiɡi/
• Hyphenation: ŝton‧mort‧i‧gi
• Rhymes: -iɡi

Verb

ŝtonmortigi (present ŝtonmortigas, past ŝtonmortigis, future ŝtonmortigos, conditional ŝtonmortigus, volitive ŝtonmortigu)

1. (transitive) to execute by stoning, stone, lapidate

   Synonym: ŝtonumi

Conjugation

Conjugation of ŝtonmortigi present past future singular plural singular plural singular plural tense ŝtonmortigas ŝtonmortigis ŝtonmortigos active participle ŝtonmortiganta ŝtonmortigantaj ŝtonmortiginta ŝtonmortigintaj ŝtonmortigonta ŝtonmortigontaj acc. ŝtonmortigantan ŝtonmortigantajn ŝtonmortigintan ŝtonmortigintajn ŝtonmortigontan ŝtonmortigontajn passive participle ŝtonmortigata ŝtonmortigataj ŝtonmortigita ŝtonmortigitaj ŝtonmortigota ŝtonmortigotaj acc. ŝtonmortigatan ŝtonmortigatajn ŝtonmortigitan ŝtonmortigitajn ŝtonmortigotan ŝtonmortigotajn nominal active participle ŝtonmortiganto ŝtonmortigantoj ŝtonmortiginto ŝtonmortigintoj ŝtonmortigonto ŝtonmortigontoj acc. ŝtonmortiganton ŝtonmortigantojn ŝtonmortiginton ŝtonmortigintojn ŝtonmortigonton ŝtonmortigontojn nominal passive participle ŝtonmortigato ŝtonmortigatoj ŝtonmortigito ŝtonmortigitoj ŝtonmortigoto ŝtonmortigotoj acc. ŝtonmortigaton ŝtonmortigatojn ŝtonmortigiton ŝtonmortigitojn ŝtonmortigoton ŝtonmortigotojn adverbial active participle ŝtonmortigante ŝtonmortiginte ŝtonmortigonte adverbial passive participle ŝtonmortigate ŝtonmortigite ŝtonmortigote infinitive ŝtonmortigi imperative ŝtonmortigu conditional ŝtonmortigus