świtać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *svitati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕfʲi.tat͡ɕ/
Verb
świtać impf (perfective zaświtać)
- (intransitive) to dawn, to dawn on
- Synonyms: dnieć, rozwidniać
- Antonym: zmierzchać
Conjugation
Conjugation of świtać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | świtać | |||||
present tense | 1st | świtam | świtamy | |||
2nd | świtasz | świtacie | ||||
3rd | świta | świtają | ||||
impersonal | świta się | |||||
past tense | 1st | świtałem | świtałam | świtaliśmy | świtałyśmy | |
2nd | świtałeś | świtałaś | świtaliście | świtałyście | ||
3rd | świtał | świtała | świtało | świtali | świtały | |
impersonal | świtano | |||||
future tense | 1st | będę świtał, będę świtać | będę świtała, będę świtać | będziemy świtali, będziemy świtać | będziemy świtały, będziemy świtać | |
2nd | będziesz świtał, będziesz świtać | będziesz świtała, będziesz świtać | będziecie świtali, będziecie świtać | będziecie świtały, będziecie świtać | ||
3rd | będzie świtał, będzie świtać | będzie świtała, będzie świtać | będzie świtało, będzie świtać | będą świtali, będą świtać | będą świtały, będą świtać | |
impersonal | będzie świtać się | |||||
conditional | 1st | świtałbym | świtałabym | świtalibyśmy | świtałybyśmy | |
2nd | świtałbyś | świtałabyś | świtalibyście | świtałybyście | ||
3rd | świtałby | świtałaby | świtałoby | świtaliby | świtałyby | |
impersonal | świtano by | |||||
imperative | 1st | niech świtam | świtajmy | |||
2nd | świtaj | świtajcie | ||||
3rd | niech świta | niech świtają | ||||
active adjectival participle | świtający | świtająca | świtające | świtający | świtające | |
contemporary adverbial participle | świtając | |||||
verbal noun | świtanie |
Related terms
- (noun) świt
Further reading
- świtać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- świtać in Polish dictionaries at PWN