świadek
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sъvědъkъ/*sъvědokъ, from *sъvěděti + *-kъ. Related to wiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕfja.dɛk/
Audio (file) - Rhymes: -adɛk
- Syllabification: świa‧dek
Noun
świadek m pers
- witness (a person who saw something)
- (law) witness (someone who can bear testimony in court)
- (law) witness (someone who can witness the signing of a document)
Declension
Declension of świadek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | świadek | świadkowie |
| genitive | świadka | świadków |
| dative | świadkowi | świadkom |
| accusative | świadka | świadków |
| instrumental | świadkiem | świadkami |
| locative | świadku | świadkach |
| vocative | świadku | świadkowie |
Derived terms
nouns
- świadectwo
phrase
- Bóg mi świadkiem
verb
- świadczyć
Further reading
- świadek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- świadek in Polish dictionaries at PWN