śnieg
See also: snieg and Śnieg
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish śnieg, from Proto-Slavic *sněgъ, from Proto-Balto-Slavic *snáigas, from Proto-Indo-European *snóygʷʰos.
Pronunciation
- IPA(key): /ɕɲɛk/
Audio (file) - Rhymes: -ɛk
- Syllabification: śnieg
- Homophone: Śnieg
Noun
śnieg m inan (diminutive śnieżek)
- snow
Declension
Declension of śnieg
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | śnieg | śniegi |
genitive | śniegu | śniegów |
dative | śniegowi | śniegom |
accusative | śnieg | śniegi |
instrumental | śniegiem | śniegami |
locative | śniegu | śniegach |
vocative | śniegu | śniegi |
Derived terms
adjectives
- bezśnieżny
- śniegowy
- śnieżny
- śnieżysty
nouns
- śnieżka
- śnieżyca
- śnieżynka
verb
- śnieżyć
Further reading
- śnieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- śnieg in Polish dictionaries at PWN