śmigać

Polish

From a phonetic variant of Proto-Slavic *svigati.

śmigać impf (perfective śmignąć)

(intransitive) to zip, to zoom, to scoot
(intransitive) to quickly wave or move [+instrumental = something held in one's hand]
- 1987 (first published 1946), Wojciech Żukrowski, Z kraju milczenia‎, Czytelnik, archived from the original on 2022-06-19, page 37:
  Zaczął śmigać długą, wierzbową witką, odpędzając zielone, błyszczące muchy...
  He started to quickly wave a long willow twig, warding off the green, shining flies...

Conjugation of śmigać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		śmigać
present tense	1^st	śmigam			śmigamy
	2^nd	śmigasz			śmigacie
	3^rd	śmiga			śmigają
	impersonal	śmiga się
past tense	1^st	śmigałem	śmigałam		śmigaliśmy	śmigałyśmy
	2^nd	śmigałeś	śmigałaś		śmigaliście	śmigałyście
	3^rd	śmigał	śmigała	śmigało	śmigali	śmigały
	impersonal	śmigano
future tense	1^st	będę śmigał, będę śmigać	będę śmigała, będę śmigać		będziemy śmigali, będziemy śmigać	będziemy śmigały, będziemy śmigać
	2^nd	będziesz śmigał, będziesz śmigać	będziesz śmigała, będziesz śmigać		będziecie śmigali, będziecie śmigać	będziecie śmigały, będziecie śmigać
	3^rd	będzie śmigał, będzie śmigać	będzie śmigała, będzie śmigać	będzie śmigało, będzie śmigać	będą śmigali, będą śmigać	będą śmigały, będą śmigać
	impersonal	będzie śmigać się
conditional	1^st	śmigałbym	śmigałabym		śmigalibyśmy	śmigałybyśmy
	2^nd	śmigałbyś	śmigałabyś		śmigalibyście	śmigałybyście
	3^rd	śmigałby	śmigałaby	śmigałoby	śmigaliby	śmigałyby
	impersonal	śmigano by
imperative	1^st	niech śmigam			śmigajmy
	2^nd	śmigaj			śmigajcie
	3^rd	niech śmiga			niech śmigają
active adjectival participle		śmigający	śmigająca	śmigające	śmigający	śmigające
contemporary adverbial participle		śmigając
verbal noun		śmiganie