śmianie
Polish
Etymology
From śmiać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕmʲa.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
śmianie n
- verbal noun of śmiać
Declension
declension of śmianie
singular | |
---|---|
nominative | śmianie |
genitive | śmiania |
dative | śmianiu |
accusative | śmianie |
instrumental | śmianiem |
locative | śmianiu |
vocative | śmianie |
Further reading
- śmianie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- śmianie in Polish dictionaries at PWN