ślęczenie
Polish
Etymology
From ślęczeć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /ɕlɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: ślę‧cze‧nie
Noun
ślęczenie n
- verbal noun of ślęczeć
Declension
Declension of ślęczenie
singular | |
---|---|
nominative | ślęczenie |
genitive | ślęczenia |
dative | ślęczeniu |
accusative | ślęczenie |
instrumental | ślęczeniem |
locative | ślęczeniu |
vocative | ślęczenie |
Further reading
- ślęczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ślęczenie in Polish dictionaries at PWN