ślepy
See also: slepy, slepý, and slěpy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish ślepy, from Proto-Slavic *slěpъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕlɛ.pɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛpɨ
- Syllabification: śle‧py
Adjective
ślepy (comparative bardziej ślepy, superlative najbardziej ślepy, adverb ślepo)
- blind
Declension
Declension of ślepy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | ślepy | ślepe | ślepa | ślepi | ślepe | ||
| genitive | ślepego | ślepej | ślepych | ||||
| dative | ślepemu | ślepym | |||||
| accusative | ślepego | ślepy | ślepe | ślepą | ślepych | ślepe | |
| instrumental | ślepym | ślepymi | |||||
| locative | ślepej | ślepych | |||||
Noun
ślepy m pers (feminine ślepa)
- a blind person
Derived terms
noun
- ślepa babka
Related terms
adjectives
- ślepawy
- zaślepiony
nouns
- ślep
- ślepak
- ślepica
- ślepie
- ślepiec
- ślepień
- ślepiota
- ślepiotka
- ślepota
- ślepowron
- śleptak
- ślepucha
verbs
- oślepiać
- ślepić
- ślepnąć
- śleptać
- śleputać
- zaślepiać
- zaślepić
Further reading
- ślepy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ślepy in Polish dictionaries at PWN