łucznik
Polish
Etymology
From łuk + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwut͡ʂ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɲik
- Syllabification: łucz‧nik
Noun
łucznik m pers (feminine łuczniczka)
- archer (man)
Declension
Declension of łucznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | łucznik | łucznicy |
| genitive | łucznika | łuczników |
| dative | łucznikowi | łucznikom |
| accusative | łucznika | łuczników |
| instrumental | łucznikiem | łucznikami |
| locative | łuczniku | łucznikach |
| vocative | łuczniku | łucznicy |
Derived terms
- łucznictwo
- łuczniczy
Further reading
- łucznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- łucznik in Polish dictionaries at PWN