łopotać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *lopotati.

łopotać impf (perfective załopotać)

(intransitive) to flap, to flutter (cause to emit a flapping sound) [+instrumental]
Mocny wiatr łopocze flagą. ― A strong wind flaps the flag.
Synonym: trzepotać
(intransitive) to flap, to flutter (emit a flapping sound)
Nasze namioty przez całą noc łopotały na wietrze. ― Our tents flapped in the wind all night long.
(intransitive) to flap (move up and down) [+instrumental]
Ptaki łopoczą olbrzymimi skrzydłami. ― The birds flap their enormous wings.
(intransitive) to flutter (be in a state of agitation or uncertainty)
Serce mi łopotało w piersi. ― My heart was fluttering in my chest.

Standard:

Conjugation of łopotać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		łopotać
present tense	1^st	łopoczę			łopoczemy
	2^nd	łopoczesz			łopoczecie
	3^rd	łopocze			łopoczą
	impersonal	łopocze się
past tense	1^st	łopotałem	łopotałam		łopotaliśmy	łopotałyśmy
	2^nd	łopotałeś	łopotałaś		łopotaliście	łopotałyście
	3^rd	łopotał	łopotała	łopotało	łopotali	łopotały
	impersonal	łopotano
future tense	1^st	będę łopotał, będę łopotać	będę łopotała, będę łopotać		będziemy łopotali, będziemy łopotać	będziemy łopotały, będziemy łopotać
	2^nd	będziesz łopotał, będziesz łopotać	będziesz łopotała, będziesz łopotać		będziecie łopotali, będziecie łopotać	będziecie łopotały, będziecie łopotać
	3^rd	będzie łopotał, będzie łopotać	będzie łopotała, będzie łopotać	będzie łopotało, będzie łopotać	będą łopotali, będą łopotać	będą łopotały, będą łopotać
	impersonal	będzie łopotać się
conditional	1^st	łopotałbym	łopotałabym		łopotalibyśmy	łopotałybyśmy
	2^nd	łopotałbyś	łopotałabyś		łopotalibyście	łopotałybyście
	3^rd	łopotałby	łopotałaby	łopotałoby	łopotaliby	łopotałyby
	impersonal	łopotano by
imperative	1^st	niech łopoczę			łopoczmy
	2^nd	łopocz			łopoczcie
	3^rd	niech łopocze			niech łopoczą
active adjectival participle		łopoczący	łopocząca	łopoczące	łopoczący	łopoczące
contemporary adverbial participle		łopocząc
verbal noun		łopotanie

Literary:

Conjugation of łopotać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		łopotać
present tense	1^st	łopocę			łopocemy
	2^nd	łopocesz			łopocecie
	3^rd	łopoce			łopocą
	impersonal	łopoce się
past tense	1^st	łopotałem	łopotałam		łopotaliśmy	łopotałyśmy
	2^nd	łopotałeś	łopotałaś		łopotaliście	łopotałyście
	3^rd	łopotał	łopotała	łopotało	łopotali	łopotały
	impersonal	łopotano
future tense	1^st	będę łopotał, będę łopotać	będę łopotała, będę łopotać		będziemy łopotali, będziemy łopotać	będziemy łopotały, będziemy łopotać
	2^nd	będziesz łopotał, będziesz łopotać	będziesz łopotała, będziesz łopotać		będziecie łopotali, będziecie łopotać	będziecie łopotały, będziecie łopotać
	3^rd	będzie łopotał, będzie łopotać	będzie łopotała, będzie łopotać	będzie łopotało, będzie łopotać	będą łopotali, będą łopotać	będą łopotały, będą łopotać
	impersonal	będzie łopotać się
conditional	1^st	łopotałbym	łopotałabym		łopotalibyśmy	łopotałybyśmy
	2^nd	łopotałbyś	łopotałabyś		łopotalibyście	łopotałybyście
	3^rd	łopotałby	łopotałaby	łopotałoby	łopotaliby	łopotałyby
	impersonal	łopotano by
imperative	1^st	niech łopocę			łopoczmy
	2^nd	łopocz			łopoczcie
	3^rd	niech łopoce			niech łopocą
active adjectival participle		łopocący	łopocąca	łopocące	łopocący	łopocące
contemporary adverbial participle		łopocąc
verbal noun		łopotanie